اردیبهشت‌ماه امسال پس از رونمایی از یکی از آشیانه‌های پهپادی نیروی دریایی توسط شهید سلامی یکی از کانال‌های تلگرامی که آن روز‌ها خودش را کاسه داغ‌تر از آش طراحی عملیاتی سپاه می‌خواند، در یادداشتی انتقادی نوشته بود که نیرو‌های مسلح کارشان فقط رونمایی از شهر‌های موشکی شده، اما هیچ‌کدام آنها را عملیاتی نمی‌کنند.
اشاره این یادداشت به اجرای وعده صادق ۳ بود که از نگاه نویسنده در اجرای آن کشور دچار تأخیر شده بود. آن روز‌ها به طرز عجیبی انتقاداتی ناجوانمردانه علیه نیرو‌های مسلح به‌ویژه سپاه پاسداران درباره مدل مواجهه با صهیونیست‌ها شکل‌گرفته و حتی برخی چنان مواضع افراطی در پیش‌گرفته بودند که در محاسبات غلطی نیروی مسلح را متهم به گرفتن مواضع دیپلماتیک می‌کردند!
آن روز‌ها برخی جریان‌های خاص به صورت سازمان‌یافته به سازمان رزم نیرو‌های مسلح هجمه وارد کرده و فضا را به‌گونه‌ای ترسیم کرده بودند که گویی با فشار از بیرون دست‌هایی مانع از پاسخ به دشمن شده است. باوجود آنکه در اسفندماه قبل‌تر رهبر انقلاب فرموده بودند که اجرای عملیات نظامی در محدوده فرا اقلیمی نیاز به محاسبات، حساب وکتاب دارد و برخی بدون اطلاع دراین‌باره اظهارنظر می‌کنند، باز هم از سیل این دست انتقادات کاسته نشد. بعد‌ها معلوم شد که برخی از این انتقادات به صورت جهت‌دار از سوی واحد عملیاتی موساد طراحی شده است.
البته آن رونمایی‌ها در آن مقطع دارای اثراتی مثبت بود. قرارگاه مرکزی حضرت خاتم‌الانبیا در چینش راهبرد نظامی جمهوری اسلامی ایران بر این اصل باور درستی داشت که در دوره‌ای که ساختار رزم دشمن پهن‌تر شده و انباشت نیروی خود را نمایش می‌دهد، در تهران نیز باید مدل مواجهه مشابه باشد و دستاورد‌های کسب‌شده به‌تدریج آشکار گردد. از همین روی با توجه به گستره رفتاری دشمن به دامنه میزان رونمایی‌های متعدد نیرو‌های مسلح نیز افزوده شد.
در آن مقطع نیرو‌های مسلح با جمع‌آوری تجربیات وعده صادق ۱ و ۲ از یک‌سو و همچنین مدل رفتاری دشمن، به‌ویژه در ماجرای ترور و شهادت شهید صفی‌الدین به این نتیجه رسیده بودند که برای برخورد با اتاق فرمان امریکایی و صهیونی باید عملیات‌هایی طراحی شود که چهار ویژگی دقت، وسعت، سرعت و حجم را به‌صورت هم‌زمان داشته باشد تا عملیات سویه‌گذاری شده و اثرگذاری ماندگار داشته باشد.
درواقع در این چینش راهبرد جدید در عملیات‌های نیرو‌های مسلح باید از مدل «نمایش قدرت و اراده شلیک» به سوی «ضربه پیوسته و تمدید دائمی ناامنی» تغییر جهت بدهد. به‌صورت طبیعی تغییر این راهبرد نیاز به صبر و هوشمندی داشت که برخی از درک آن عاجز بودند. از سویی ستادکل نیرو‌های مسلح به دلایل اطلاعاتی و حفاظتی امکان آن را نداشت که این مسئله را به صورت علنی توضیح دهد.
همچنین طراحی عملیاتی که در آن دشمن در هم شکسته شود حتی شکل بازدارندگی امنیتی را نیز تغییر می‌داد و جمهوری اسلامی ایران را وارد دورانی می‌کرد که به جای استفاده از ظرفیت کمربند منطقه‌ای به‌صورت مستقیم بازدارندگی تولید کند. در این مقطع حتی نوع نگرش به سیستم پدافندی در دو وضعیت عامل و غیرعامل نیز تغییر کرده و ارتقای قدرت به‌گونه‌ای تغییر مسیر می‌داد که وارد عملیات پینگ‌پنگی با دشمن نشده و نیازی به مطالبه وعده صادق ۴ نباشد.
این طراحی جدید نیاز به چند مؤلفه مهم داشت، ازجمله زمان، تغییر در نگرش بدنه نیرو‌های مسلح نسبت به موقعیت و شناسایی جدید از دشمن، فرمول‌بندی دوباره از دارایی‌ها برای خالی کردن خشاب رقیب و نیز بدل زدن اطلاعاتی. نکته جالب توجه آنکه در ساختار‌های کلاسیک نظامی اجرا و تطبیق هرکدام از موارد به حداقل پنج سال زمان نیاز دارد، اما نیرو‌های مسلح توانستند در جریان جنگ تحمیلی آن هم در عرض سه روز پس از تجاوزات اولیه ساختار رزم خود را به صورت کامل به‌روزرسانی کنند.
نتیجه این به‌روزرسانی آن بود که امریکایی خیلی زود از دور عملیاتی خارج‌شده و توقف جنگ با اجرای جزئیاتی ظریف و با زدن ضربات تعیین‌کننده به رژیم عملی شد. در آن مقطع همه آنهایی که منتقد عدم اجرای وعده صادق ۳ بودند در محاسبات خود تغییر نظر داده و روی این موضوع تأکید کردند که سپاه عملیاتی‌تر شده است.
این گزاره اگرچه در ظاهر درست بوده، اما در باطن دارای علائمی است که در هنوز درباره آن سخن به میان نیامده است. پس از اجرای عملیات وعده صادق ۲، سرلشکر شهید باقری روی این موضوع تأکید داشت که وعده صادق ۳ باید به گونه‌ای طراحی شود که رژیم صهیونیستی صبح روز بعد را با عملیات واکنشی و سپس فرسایشی آغاز نکند. این واقع‌بینی دقیق از سوی یک استاد ارشد دفاع ملی در آن مقطع باعث شد دست نیرو‌های مسلح در شیفت لحظه‌ای باز باشد. این تغییر راهبرد با شعار سپاه فدای مردم از سوی سرلشکر پاکپور رونمایی شده است.
